Mien Giehr

Toch weer niet zó fantastisch als het allemaal leek. Ik heb al weer een week last van mijn gehoor. Soms erger dan anders, maar het kan weer knap vervelend zijn. Ik probeer een patroon te vinden, maar dat lijkt niet te doen. Ik besluit dan maar om een afspraak te maken met nog méér deskundigen. Mijn huisarts steunt mijn idee om naar Groningen te gaan (het gehoorcentrum), maar hij lijkt niet erg overtuigd. Een collega raadt me aan om ook de verzekeringsarts te bellen (ONVZ heeft een soort “Helpdesk”) en dat doe ik als eerste.“Goedemiddag, NN Zorg Servicebureau, wat kan ik voor u doen?” Nou, goedemiddag, met Paul Overtoom. Ik was van plan om morgen een afspraak te maken met een specialist in Groningen. Lijkt u dat een goed idee?“ En ik doe de rest van mijn verhaal. ”Nou“, is het na enig nadenken, ”meneer Overtoom, ik heb alles opgeschreven en u krijgt binnen drie dagen van ons bericht.“ Dat had ik niet helemaal verwacht. ”Kan ik niet direct een antwoord krijgen?“ probeer ik nog, maar ik kan beter weten. Twee minuten later heb ik mijn telefoonnummer afgegeven en vriendelijk bedankt voor de hulp tot nu toe.De volgende dag maak ik een afspraak met de bedrijfsarts (over drie weken want hij is net terug van vakantie ...) en met een Senior Specialist in Gooi Noord. Volkomen onnodig leg ik uit dat ik het oordeel van zijn jonge collega ”erg serieus neem“ maar dat ik het advies van een ervaren KNO-arts zoek bij het vinden de antwoorden die ik nog nodig heb: Hoe kan ik de klachten voorkomen, verminderen, voorspellen? Is erfelijkheid een factor? Wat weten we van de sociale component? Wat voor spanning kan een rol spelen en speelt die? Wat wordt bedoeld met rust? Ook hij kan pas over drie weken. Dat wordt weer wachten dus.Ik haal nog steeds de acht uur niet op kantoor. Ik merk dat ik ‘s ochtends weinig last heb, maar dat ik in de loop van de ochtend en vooral aan het begin van de middag steeds vaker de klachten terugkrijg. Verhoogde Tinnitus, slechter gehoor en regelmatig balansproblemen. Na een uur of zes, zeven voel ik dat het op is. Dan ga ik naar huis. Word er niet vrolijk van, zeker niet omdat ik geen idee heb wat van de oorzaak van deze puzzel.

Mijin Giehoor

Vandaag vlak voor de bespreking van de MRI op mijn verzoek nóg een gehoortest gedaan. Het lijkt namelijk wel of ik weer kan horen.



Kan mijn oren eigenlijk niet geloven want over het weekend heen is alles verder verbeterd: het gehoor zélf, de Tinnitus (alleen nog maar een hoge toon), de resonantie (die is vrijwel weg) en mijn evenwicht (ik donder niet meer om).Het resultaat van de test is dus nauwelijks verrassend: aanzienlijke verbetering. Pffff ... je vraagt je af waar al die drukte nou voor nodig was. Op naar dokter Kummer.We kletsen over de test, alle mogelijkheden, het bloedonderzoek (ik heb geen virusziektes gehad) en over de MRI: er bleek niets te zien te zijn. Tot mijn verbazing ben ik een beetje teleurgesteld. Niets? Dus dan weten we nog geen mieter. Hier tikt Kummer me op de vingers: we hebben een hele berg mogelijke oorzaken kunnen uitsluiten. Da’s ook niet niks. De MRI ziet er boeiend uit.



De diagnose dan: gehoorstoornis E.C.I.: ex causa ignota: met onbekende oorzaak. Nou, ik lig meteen op de hoge stapel onduidelijke gevallen. En ik moet er nog blij mee zijn ook. En als ik eerlijk ben voel ik me toch wel opgelucht. Het had tenslotte veel erger gekund allemaal. En ik heb nu ook veel minder klachten. Wat wél belangrijk is, het belang van rust bij het herstel is niet duidelijk. Het lijkt een positieve factor te zijn, maar zekerheid is er niet. Ik denk dat ik daar maar eens met de bedrijfsarts over ga praten...

Mrijrn grehroorr

Vandaag merk ik tot mijn verrassing verbetering. Gisteren had ik nog een matige dag. Wél heel gezellig met Gea en Aart en de kinderen naar Amsterdam geweest, maar ik kwam om in de herrie. Gelukkig hebben Gea en Aart er niet zo veel van gemerkt, want dat legt toch wat druk op zo’n dag. En daar heb ik niet zo veel zin in. Gisteravond met een aardige alarmbel in m’n kop mijn bed in en zelfs vanochtend vroeg hoorde ik nog vrij veel herrie.

Wat is er vandaag dan beter?

1. Ik denk dat ik méér hoor.
2. De Tinnitus (de bijgeluiden) zijn in de loop van de middag deels verdwenen. Dat zegt nog weinig, want ik heb al eerder meegemaakt dat het een paar uur later weer bal is.
3. De resonantie in mijn oor als er iemand iets zegt (ook ikzelf) is vrijwel weg, behalve als er luid wordt gesproken.
4. Mijn evenwichtsgevoel lijkt weer wat stabieler. Ik heb vanmiddag met de kinderen in een sloep gevaren en eigenlijk weinig last gehad.

Toch apart. Ik hoop dat het aanhoudt, die verbetering. Tenminste tot aanstaande dinsdag.