dinsdag, april 11, 2006

Mijn ggehhorrr

Kievit kijkt er naar met zijn mooie apparaatje en zijn charmante co-assisitente en concludeert: je moet maar snel gezien worden door een KNO-arts, want dit ken niet kunne.

Mijn trommelvlies is vrij, er lijkt niets tegenaan te zitten en aan de binnenkant drukt ook niks. Inmiddels horr ik vrwl nks mr rchts en daarbij wordt ik nog getrakteerd op een soort vijftonig concert ergens rechts in mijn hoofd dat af en toe aanzwelt en dan weer wat wegzakt of ... misschien gewoon minder opvalt omdat heel veel geluiden aan de rechterkant die wél doorkomen erg scherp klinken. Alsof iemand onverwacht AAGG! in je rechteroor brult op een scherpe, hoge toon.

Later begrijp ik van de KNO-arts dat dat ligt aan het tolerantiegebied van het gehoor: bij gezonde mensen is het gebied tussen niets horen en pijnlijk geluid vrij groot. Bij mij is dat gebied fors smaller geworden: ik hoor veel minder en áls ik dan iets hoor is het me snel veel te luid.

Ik maak een afspraak met Olde Kalter (KNO Gooi Noord) via de assistente en hoor dat ik nog een dag of tien moet wachten. Nog geen uur later belt Kievit me thuis op: hij vindt dat te lang en heeft opnieuw gebeld. Olde Kalter kan me nu morgen zien om 16:10. Ik ga wat verrast over deze move slapen: aardig die aandacht van Kievit, maar waarom heeft hij zo’n haast?